De blauwe aap
,,Mini lala loepsies zijn zo...”
,,Stom wanneer is die rotreclame nu eindelijk gedaan!? ,,Mama, ik wil zo'n mini lala
loepsie pop!!!” Dit verhaal begon allemaal voor de televisie, in het huis van de familie
Stienen. De normaalste van de vier is Misja, Misja Stienen. Hij wil tenminste niet zo'n
stomme Minilalaloepsiepop en hij scheert zich niet met het scheerschuim van
Schwarzkopf of gebruikt geen gel van
Wella, (maar van Etos), of mascara van de Hema. Misja is normaal, hij gebruikt
zijn zakgeld voor nuttige dingen zoals een waveboard of een macbook pro. Maar waar zaten we nu
alweer? Ah ja, dus Misja´s zus die zat te zeuren om een nieuwe
Minilalaloepsiepop. Na zeven minuten het afgrijslijk geschreeuw van Jozsa te horen
besloot
Misja´s mama (Wilma) om naar de Blokker te gaan. Eenmaal aangekomen liep Jozsa
naar de meisjesafdeling om haar “superleuke” pop te knuffelen. ,,Dat is dan
zevenentwintig euro” zij de enge man aan de kassa. Wilma betaalde de
gevraagde som en het gezin ging terug naar huis. ,,Nee, de boze wolf mag haar
niet meenemen, ik ga haar bevrijden!” speelde Jozsa na een uurtje file. Jozsa
speelde een jaar door: popje dit popje dat. Maar toen had ze er genoeg van.
,,Mama, ik wil een nieuwe pop, deze is ouderwets en haar been hangt er nog maar
half aan!” ,,Nee, je krijgt geen nieuwe pop!” ,,Maar ik wil een nieuwe pop!”
,,Nee, en nu naar boven!”schreeuwde Wilma tegen haar dochter. Jozsa ging
huilend naar bed en viel na drie minuten in slaap. ,,Hallo iedereen!”zei Eric
(de vader van Misja) die net terug kwam van een weekendje Mexico. ,,Hallo, ben
je nu al terug?”vroeg Misja. ,,Ja, ik heb de piloot omgekocht.”antwoordde Eric.
,,Waar is Jozsa eigenlijk?” ,,Hihi, die hebben we boven opgesloten op haar
kamer omdat ze niet wou luisteren.”giechelde Misja. ,,Wat heeft ze nu weer
gedaan?”vroeg Eric. ,,Ze wou een pop maar dat mocht niet van mij.”antwoordde
Wilma. ,,Maar geef haar gewoon dat knuffeltje.”zei Eric. ,,Oké.”zei Misja,
,,Jozsa, we gaan naar de Blokker!” ,,Jeej!”riep Jozsa vanuit haar kamer. Ze
reden dus naar de Blokker, maar onderweg viel Misja uit de auto. Hij was bijna
overreden door een brommer, maar die is van het schrikken tegen een boom
gereden. Misja had dus niets behalve een paar schaafwonden. Die rare pizzakoerier had eigenlijk ook niet veel behalve: 17 blauwe plekken, 3 gebroken
benen, 17 uitgeperste ogen en een doormidddengesneden tong. De familie trok er
zich niets van aan en reed gewoon verder naar de Blokker. Daar kocht Jozsa een
nieuwe
Minilalaloepsiepop. Deze keer stond er een vrouw achter de kassa.
Alé ja, eigenlijk stond ze op de kassa te
dansen op 'Never say never' van Justin Bieber. Na het spectaculaire dansje van de
kassadame en het uurtje file zat Jozsa weer te spelen met haar nieuwe
pop:,,Wilt u nog een kopje thee mevrouw?” De pop die nu dus in de kast ligt
werd jaloers op de andere pop en stapte naar de duistere kant bij de duivel.
Toen Jozsa op het toilet haar grote boodschap wou afgeven kwam het (eerst
schattige) mormeltje op haar af. Hij strekte zijn kleine armpjes naar haar uit
en zoog het geheugen uit het hoofdje van dat zielige meisje. ,,Mevrouw, wie
bent u?”vroeg Jozsa aan haar mama. Eerst dacht iedereen dat ze een grapje
maakte, maar al snel kwamen ze er achter dat er iets mis was. Maar dat was te laat
gemerkt. Want dat irritante mormeltje zoog ook het geheugen eruit van Eric en
Wilma. ,,Eric en Wilma, wie zijn dat?”vroeg Eric. Misja verstopte zich in de
niet zo fris ruikende kleerkast van Eric. Daar bedacht hij een geniaal plan om
die irritante pop in brand te steken.,, Hey, zoek je mij soms?”,,Kom me dan
maar halen!”riep Misja tegen die rare pop. Het monstertje stormde als een
losgelaten stier op Misja af maar had nog steeds niet door dat z'n staart in
de fik stond, 3 stappen voordat hij Misja´s geheugen uit zijn hoofd kon zuigen,
kreeg hij het een beetje heet aan zijn achterste. Het monstertje vloog in as op
en Eric, Wilma en Jozsa werden terug gewoon en alles was weer normaal.
Wat heb ik toch een toffe familie JJJ
Misja
